Kragujevac je sedište šumadijskog okruga i četvrti grad u Srbiji po veličini. Opština ima 179 417 stanovnika a sam grad 150 835 stanovnika po popisu iz 2011. godine. Površina opštine je 835km2. Naziv grada potiče od jedne vrste jastreba Kraguj, koji živi u ovim krajevima i kojeg su u srednjem veku često koristili za lov. Grad se nalazi u kotlini između planina Rudnik i Crnog vrha a kroz grad prolazi reka Lepenica. Kako nema većih reka, za snabdevanje vodom izgrađena su tri akumulaciona jezera: Grošničko, Gružansko i Dulensko jezero. Kada su turci osvajali ove krajeve na mestu Kragujevca je bilo malo naselje sa nekoliko desetina kuća. Kasnije je Šumadija bila toliko porobljena i opustošena da se moglo danima putovati a da se ne naiđe na selo. Krajem XVI veka turci počinju da doseljavaju muslimansko stanovništvo i stvara se Kragujevac po uzoru na druge turske palanke. Turci su dva puta bili proterivani iz Kragujevca za vreme ratovanja sa Austrougarskom ali su se brzo vraćali u grad. Oslobodio ga je Karađorđe 1804. godine i knjaz Miloš 1815. godine, od tada je pod srpskom vlašću. 1818. godine postaje prestonica Kneževine Srbije i od tada počinje ubrzano da se izgrađuje i razvija. Tada se izgrađuje Amidžin konak koji je služio za smeštaj nahijskih knezova. Prva gimnazija u Srbiji je osnovana ovde 1833. godine. Prvi srpski teatar na čelu sa Joakimom Vujićem je otvoren takođe u Kragujevcu 1835. godine. Prva vojna fabrika je izgrađena u Beogradu 1848. godine ali je Topolivnica prebačena u Kragujevac 1851. godine i tada počinje razvoj vojne industrije u Kragujevcu. Ipak najznačajniji proizvod Topolivnice je bio gvozdeni plug za oranje njiva kojim su seljaci polako zamenjivali dotadašnje drvene plugove.